Szczepan Aleksander Pieniążek urodził się 27 grudnia 1913 roku we wsi Słup w powiecie garwolińskim, w rodzinie chłopskiej.

W latach 1928-1933 uczęszczał do gimnazjum w Siedlcach (Mniejsze Seminarium Duchowne imienia Świętej Rodziny czyli Wyższe Gimnazjum Biskupa Podlaskiego), gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości. W roku 1933 rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym w Sekcji Przyrodniczej, które ukończył w roku 1938 z tytułem magistra filozofii w zakresie botaniki.

We wrześniu 1938 roku uzyskał stypendium Funduszu Kultury Narodowej i wyjechał na studia doktoranckie w dziedzinie sadownictwa na Cornell University w Ithaca w stanie Nowy Jork, w USA.

Dnia 1 września 1939 roku ożenił się z Janiną Praską, koleżanką z Uniwersytetu Warszawskiego, która również przyjechała na studia do USA. Po wybuchu wojny nadal kontynuował naukę i utrzymywał się z własnej pracy i stypendiów amerykańskich. W roku 1942 obronił pracę doktorską pt. „Transpiracja jabłek w chłodni” i uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu sadownictwa. Następnie podjął pracę w Katedrze Ogrodnictwa Uniwersytetu Stanu Rohde Island w Kingston. W roku 1945 na tymże Uniwersytecie został mianowany docentem.

Do kraju wrócił z rodziną w kwietniu 1946 roku pierwszym statkiem, jaki wypłynął z USA do Gdyni (córka Emilia urodziła się w USA, a syn Norman po powrocie do kraju). Profesor objął kierownictwo Katedry Sadownictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W roku 1950 Ministerstwo Rolnictwa powierzyło Mu zorganizowanie Instytutu Sadownictwa. W styczniu 1951 roku Profesor Pieniążek został jego dyrektorem jednocześnie kontynuując swoją pracę na SGGW jako kierownik Katedry Sadownictwa, a od roku 1965 jako dziekan Wydziału Ogrodnictwa. W roku 1954 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W roku 1968 stanął w obronie relegowanych studentów i podpisał list protestacyjny przeciwko wydaleniu z uczelni profesorów pochodzenia żydowskiego, za co usunięto Go z uczelni.

W roku 1952 został członkiem-korespondentem, w 1964 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, gdzie pełnił funkcje sekretarza Wydziału Nauk Rolniczych i Leśnych (1966-1971), członka Prezydium (1964-1989) i wiceprezesa (1975-1980). Był też członkiem zagranicznym Akademii Nauk kilku krajów europejskich.

Profesor Pieniążek był członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych, gdzie pełnił funkcje przewodniczącego Sekcji Sadowniczej (1962-1966), wiceprezydenta (1966-1970) i prezydenta (1970-1974). Był także członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika, Polskiego Towarzystwa Botanicznego i Amerykańskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych.

Profesor Szczepan A. Pieniążek pełnił funkcję dyrektora Instytutu Sadownictwa do roku 1978, a następnie, po przekształceniu go w Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, kierował nim do roku 1983, do momentu odejścia na emeryturę.

Instytut w tych latach urósł do pozycji ważnej placówki naukowej. Odwiedzało go wielu naukowców z kraju i zagranicy w celu odbycia staży naukowych lub prowadzenia wspólnych badań. W uznaniu zasług dla rozwoju polskiej nauki i sadownictwa Profesor i kierowany przez niego Instytut byli odznaczani wysokiej rangi orderami państwowymi, a także byli laureatami wielu nagród państwowych. Profesor został również wyróżniony tytułami doktora honoris causa Uniwersytetu w Bonn, Akademii Rolniczych w Krakowie, Poznaniu, Szczecinie oraz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Profesor zajmował się studiami nad transpiracją owoców w przechowalni, pierwszy zaczął stosować w przechowalnictwie jabłek wysokie stężenia CO2 aby opóźnić dojrzewanie i wydłużyć okres ich przechowywania. Prowadził badania nad chorobami fizjologicznymi jabłek w chłodni, opracował metodę zapobiegania oparzeliźnie przecholniczej. Zajmował się także przemiennym owocowaniem jabłoni, systemami uprawy gleby w sadzie oraz odpornością na mróz drzew owocowych. Opublikował 79 prac naukowych, kilkaset artykułów popularnych i popularnonaukowych oraz kilkanaście książek. Brał czynny udział w międzynarodowych organizacjach naukowych. Był promotorem licznych prac doktorskich i magisterskich, rozwinął na szeroką skalę akcję wysyłania młodych naukowców na staże zagraniczne. Dzięki ożywionej działalności popularyzatorskiej i poczytności Jego książek był znany i ceniony przez ludzi nie tylko związanych z nauką i sadownictwem. W roku 1984, w uznaniu Jego zasług dla polskiego sadownictwa, a także dla miasta i regionu, Skierniewice nadały Mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta.

Profesor Szczepan A. Pieniążek zmarł 1 lipca 2008 roku w Konstancinie-Jeziornej.

Rada Miasta Skierniewice wraz z Instytutem Sadownictwa i Kwiaciarstwa ogłosili rok 2009 Rokiem Profesora Szczepana A. Pieniążka, a od maja 2009 roku Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa nosił Jego Imię.      

fotografie i oprac. Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 2009 r.