Gdy zaczęłam oglądać w TVN program „Kobieta na krańcu świata” zaciekawiły mnie dwie rzeczy. Po pierwsze, jak w innych krajach żyją kobiety, jakie mają zwyczaje, poglądy i przede wszystkim jak są odbierane przez społeczeństwo w swoich krajach. Po drugie, jak dużą odwagę miała prowadząca program Martyna Wojciechowska, żeby dotrzeć do tylu krajów, miejsc i ludzi. Myślę, że takie wyprawy są ciekawe, ale też niebezpieczne. Dlatego jestem pełna podziwu dla Martyny.
Jej pasje
Martyna jest bardzo aktywną kobietą. Uwielbia wspinaczkę wysokogórską, rajdy samochodowe, nurkowanie i podróże. Góry są dla niej oazą spokoju. Wspinając się odpoczywa od codziennych kłopotów i spraw. Każdy szczyt to dla niej nowe wyzwanie. W 2006 r. zdobyła najwyższy szczyt świata Mount Everest. Jako druga Polka w 2010 r. zdobyła Koronę Ziemi, czyli najwyższe szczyty na siedmiu kontynentach. Nie wszyscy mogą zdobywać te piękne szczyty, czasem góry zmuszają ludzi, żeby zawrócili. Martyna miała to szczęście, że jej się udało. Choć na pewno było ciężko.
Od dzieciństwa lubiła samochody i motocykle. Interesowały ją rajdy samochodowe i tak pozostało. W 2002 r. jako pierwsza kobieta Europy Środkowo-Wschodniej ukończyła Rajd Paryż-Dakar. Jak wiadomo ten rajd nie należy do łatwych, trzeba spędzić wiele dni w samochodzie na pustyni. A jednak udało się.
Nurkowanie to kolejna pasja Martyny Wojciechowskiej. Mówi, że kiedy jest pod wodą, to czuje się, tak jakby była w innym świecie. Zwiedziła wiele krajów, poznała różne kultury i różnych ludzi. Często docierała do wielu przepięknych miejsc.
Swoje pasje nazywa żywiołami. Góry – żywioł powietrza, nurkowanie – to woda, rajdy samochodowe – ogień, a podróże – ziemia.
Życie zawodowe i prywatne
Martyna jest, też dziennikarką i prezenterką telewizyjną. Z telewizją TVN jest związana od dawna. Swoją karierę rozpoczęła w programie „Automaniak”. Później poprowadziła trzy edycje programu „Big Brother” oraz dwie edycje „Dzieciaków z klasą”. Zaczęła realizować swoje programy podróżnicze „Misja Martyna” (2 sezony) oraz „Kobieta na krańcu świata” (3 sezony). Od 2007 r. jest redaktor naczelną „National Geographic Polska” i „National Geographic Traveler”.
Napisała również książki: „Przesunąć Horyzont”, „Etiopia. Ale czat!”, „Kobieta na krańcu świata” (2 części). W czerwcu wydała kolejną książkę „Zapiski (pod)różne”.
Wolny czas poświęca swojej córeczce Marysi. Jest wrażliwa na losy ludzi, których poznaje. Ma w sobie dużo pozytywnej energii. Umie się odnaleźć w każdym miejscu i w każdej sytuacji.
Za co ją podziwiam?
Przede wszystkim za to, że pokazuje, że można przesuwać swój horyzont marzeń. Wystarczy tylko dać sobie szanse. Za jej odwagę, bo trzeba mieć jej w sobie dużo, żeby się podjąć takich trudnych i często niebezpiecznych wyzwań. Za program „Kobieta na krańcu świata”, bo dzięki niemu zobaczyłam wiele przepięknych i ciekawych miejsc.
Marzę o tym, żebym kiedyś mogła się z nią spotkać i porozmawiać. Myślę, że miałybyśmy ze sobą wiele wspólnych tematów. Może kiedyś moje marzenie się spełni.
Agnieszka Skomorow