W pn. części parku, w pobliżu obecnego przejścia pod nasypem kolejowym, nad rzeką od strony wsch. znajdował się dworzec przeznaczony dla cara, jego rodziny i gości. Budynek został zaprojektowany w 1845 przez arch. Adama Idźkowskiego, który wprowadził na ziemie polskie styl neogotycki. Budynek spłonął w styczniu 1945 tuż po wyzwoleniu miasta.